Ili jednostavno Ibn El-Bejtar (Engleski: Ibn al-Baittar, Arapski: بابن البيطار) jedan je on najvećih naučnika srednjeg vijeka. Bio je najpoznatiji i vjerovatno najveći naučnik svoga vremena o botanici i lijekovima. Moglo bi se reći da je bio veoma uspješan farmaceut, kao i pionir u homeopatskom liječenju. Rođen je u Andaluziji 593. godine po hidžri, odnosno 1197. godine po Miladu, a preselio na drugi, bolji svijet, 646. godine po hidžri, odnosno 1248. godine po Miladu. Osnovno obrazovanje je sticao u Sevilji od tada najpoznatijih naučnika kao što su Ebu el-Abbas ibn er Rumija Nabati i Abdullaha ibn Saliha el Katemija. Preselio se u Maroko nakon što je navršio dvadeset godina, a zatim kao istraživač botanike posjetio zemlje Sjeverne Afrike, Male Azije, zemlje Levanta, kao i Hidžaza. Naravno nezaobilazna je bila i Grčka, a nakon čega se nastanio u Damasku.
Napisao je niz knjiga a najpoznatija je Enciklopedija cijelog biljog vokabulara lijekova i hrane u kojoj je opisao više od 1400 biljnih, životinjskih i mineralnih svojstava od kojih je za 300 naveo kako i za šta se koriste u medicini. Njegov uspjeh je rezultat ne samo podsticaja njegovog oca koji je bio veterinar da ga pošalje u školu kod tada najboljih učitelja, nego i to što je putovao širom tadašnjeg islamskog svijeta. Uz to je poznavao nekoliko stranih jezika koji su mu omogućili prevođenje djela od starih Grka na temu botanike čime se bavio cijeli svoj život.
Hits: 1